2010 is al een paar dagen officieel begonnen. Iedereen maakt goede voornemens, bedenkt wat hij dit jaar gaat doen en kijkt nog eens uitgebreid terug op 2009.
Ik vind het persoonlijk heerlijk om te doen! 2009 was voor mij echt een TOPjaar en ik hoop dat 2010 misschien nog wel beter gaat worden (al kan ik me niet echt indenken hoe dat zou kunnen..).
Ik ben nou eenmaal een grote denker *ahum* of eigenlijk meer een grote dagdromer en ik vind het heerlijk om alles wat ooit gebeurd is honderd keer te herinneren, te bespreken en nog eens te herinneren. Toch vind ik het ook wel fijn om het nieuwe jaar weer fris te beginnen. Het is een goed moment om te bedenken dat ik weer écht gemotiveerd met mn schoolwerk bezig moet gaan, dat ik me nu echt een keer meer op God’s plannen moet gaan richten dan op mijn eigen plannen en dat ik eindelijk eens begin met dingen afmaken waaraan ik ooit begonnen ben!
Toen ik daar zo over na zat te denken bedacht ik me ineens dat het idee van oud&nieuw best wel Bijbels is! De Bijbel spreekt veel over oude en nieuwe dingen, over een nieuwe start maken en over wat voor verschil er moet zijn tussen het oude en het nieuwe!
In Leviticus 25 wordt verteld van het jubeljaar, dit was elke 50 jaar en in dit jaar kreeg iedereen een nieuwe start. Als je land verpand had (verkopen mocht niet, omdat het land van God is en niet van de mensen, je kunt het dus hooguit verhuren), omdat je in geldnood zat, dan krijg je je land in het jubeljaar weer terug. Als je jezelf moest verhuren als slaaf, dan kreeg je in het jubeljaar je vrijheid weer terug. Iedereen heeft recht op een nieuwe kans. Het oude werd vergeten, je mocht daar ook geen beroep meer op doen, na die 50 jaar begon de landsverdeling en alles gewoon weer opnieuw, op deze manier werd er voor gezorgd dat er geen grote verschillen tussen arm en rijk konden ontstaan en dat mensen geen dingen van elkaar konden ‘afpakken’.
Ik vind dit echt een heel tof idee van God! Hij wilde dat zijn volk in harmonie leefde en dat ze voor elkaar zouden zorgen, dat ze rekening met elkaar zouden houden en dat ze een volk zouden zijn en geen groep individuen! Dat zou ook wel een goed idee voor Nederland zijn denk ik..
Maar er zijn nog veel meer ‘oud&nieuw’ verhalen! Deze korte gelijkenissen in Matteüs 9 bijvoorbeeld:
16 Niemand verstelt een oude mantel met een lap die nog niet gekrompen is. Want dan trekt de nieuwe lap de mantel kapot en wordt de scheur nog groter.
17 Evenmin giet men jonge wijn in oude leren zakken. Anders scheuren de zakken, dan wordt de wijn verspild en gaan de zakken verloren. Maar gaat de nieuwe wijn in nieuwe zakken, dan blijven beide behouden.
ik weet niet precies wat hiermee bedoeld wordt, dus misschien leg ik het wel helemaal verkeerd uit, maar wat ik hiervan geleerd heb is dat je oude gebeurtenissen niet moet vermengen met nieuwe. De spreekwoorden: 'geen oude koeien uit de sloot halen' en 'behaalde resultaten in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst' omschrijven ongeveer hoe ik denk over de uitleg van deze tekst.
Dingen die oud zijn, zijn misschien nog wel bruikbaar, maar je moet ze niet verwarren met situatie's van nu. Het oude is voorbij en het nieuwe is gekomen, het zijn aparte dingen!
Dit brengt me bij de volgende tekst: 2 Korintiërs 15:17b Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen. Hieraan kun je zien dat het oude afgelopen is, het is iets anders dan het nieuwe, dus je moet het niet 'aan elkaar naaien', het zijn verschillende dingen.
In dezelfde tekst staat dat je het nieuwe leven kunt ontvangen door één te zijn met Christus, je bent dan een nieuwe schepping! Alle dingen die je in je oude leven fout hebt gedaan horen niet bij het nieuwe leven, want oud en nieuw zijn twee verschillende dingen! :) En omdat je het nieuwe leven hebt gekregen door Jezus, zal het nieuwe leven heilig zijn. Jammer genoeg betekent dit niet dat je geen zonden meer doet wanneer je een nieuwe schepping bent, want je oude mens blijft wel in je aanwezig. Toch mag je weten dat je oude mens en je nieuwe mens in jou twee verschillende dingen zijn en dat je je kunt trainen om meer vanuit de nieuwe mens te leven! Christus is gestorven voor onze zonden, en omdat wij één met Hem zijn, als we een nieuwe schepping zijn, zijn wij samen met Hem gestorven én samen met Hem opgestaan. We zijn dood voor de zonde, dat staat in Romeinen 6:7 Wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde. Maar in Romeinen 6:11 staat dat we leven voor Jezus! 11 Zo moet u ook uzelf zien: dood voor de zonde, maar in Christus Jezus levend voor God.
Dit is ook mijn belangrijkste voornemen voor 2010, dood zijn voor de zonde, maar levend zijn voor Jezus! :)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Leuk stukje joh!
BeantwoordenVerwijderenTrouwens, van Mattheus 9, dat wat ervoor staat heeft er volgens mij trouwens ook wel mee te maken.
"Daarop kwamen de leerlingen van Johannes bij hem en vroegen: ‘Waarom vasten wij en de farizeeën wel regelmatig, en uw leerlingen niet?’ 15 Jezus antwoordde: ‘Bruiloftsgasten kunnen toch niet treuren zolang de bruidegom bij hen is? Maar er komt een dag dat de bruidegom bij hen wordt weggehaald, dan zullen ze vasten. 16 Niemand verstelt een oude mantel met een lap die nog niet gekrompen is. Want dan trekt de nieuwe lap de mantel kapot en wordt de scheur nog groter. 17 Evenmin giet men jonge wijn in oude leren zakken. Anders scheuren de zakken, dan wordt de wijn verspild en gaan de zakken verloren. Maar gaat de nieuwe wijn in nieuwe zakken, dan blijven beide behouden.’"
Hij zegt eigenlijk 3x hetzelfde, alleen dan telkens in andere woorden (aan wie doet dat me denken...) Slaat het dus niet gewoon terug op zijn antwoord op de vraag waarom de leerlingen van Jezus niet hoeven te vasten en alle andere leerlingen / farizeeen wel?
Maar dat is wel heel simpel, aangezien mensen het er wel vaak over hebben. Maarja. Dat zou ik denken?