donderdag 8 april 2010

Getuigenis

Sommige mensen zeggen: ‘ik heb geen getuigenis..’. Daarmee bedoelen ze dat ze geen spectaculair verhaal hebben om te vertellen, dat ze geen grote wonderen hebben meegemaakt, geen stem uit de hemel gehoord hebben, geen drugsverleden hebben waarvan ze bekeerd zijn en geen moslimachtergrond hebben. Ze bedoelen met die woorden te zeggen dat ze gewoon christelijk opgevoed zijn, door hun leven heen langzaam een relatie met Jezus opgebouwd hebben, zo nu en dan niet precies begrijpen wat er in de Bijbel staat en eigenlijk te verlegen zijn om zomaar op straat te gaan evangeliseren. Niks bijzonders toch..?
Ik vind het zo ontzettend jammer dat ze dit zeggen! Want eigenlijk vind ik ‘geen getuigenis’ de sterkste getuigenis die er bestaat! Niet dat ik de mensen die het jammer vinden dat ze geen spectaculair verhaal hebben, niet begrijp, ik zou zelf ook wel n geweldige getuigenis willen hebben, vol wonderen, genezingen en andere toffe dingen.
Maar als je er over na gaat denken, over welke getuigenis sterker is, welke uiteindelijk meer indruk zou moeten maken, dan kom ik tot de conclusie dat mensen zonder een spectaculair verhaal eigenlijk een veel sterkere getuigenis hebben.
Denk je eens in: stel dat iemand ooit een drugsdealer is geweest, op een bepaald moment ligt hij doodziek in het ziekenhuis, hij heeft spijt van de dingen die hij heeft gedaan, hij zit in de put, zijn vrienden hebben hem verlaten en hij weet niet hoe hij verder moet. Dan komt er op een dag een evangelist naar hem toe, hij verteld hem van Jezus, bid voor hem en hij geneest, de evangelist neemt hem mee naar zijn kerk, waar de voormalige drugsdealer nieuwe vrienden ontmoet en een relatie met Jezus opbouwt, hij krijgt zijn leven weer onder controle en is veel gelukkiger dan voor hij Jezus leerde kennen.
Natuurlijk gelooft hij dan in God! Hij heb zoveel meegemaakt dat hij onmogelijk nog kan ontkennen dat God bestaat! Hij heeft zoveel van Hem gezien dat het eigenlijk onmogelijk voor hem is om niet te geloven!
Daarmee wil ik niet zeggen dat het niet goed is dat zulke getuigenissen verteld worden! Absoluut niet! Stuur ze de hele wereld over, laat het aan iedereen horen, schrijf er boeken over en zorg ervoor dat elk mens deze verhalen leert kennen! Het is goed om te weten dat God zulke fantastische dingen doet, dat Hij mensen zegent, geneest en bij zich roept als ze compleet de weg kwijt zijn!
Maar geloven is meer dan dat.. Geloven gaat verder, er zullen voor ieder mens momenten komen waarop het niet meer zo makkelijk en duidelijk meer is. En niet iedere persoon maakt fantastische wonderen mee in zijn leven. Geweldige getuigenissen kunnen helpen om de stap te zetten, om radicaal voor Jezus te kiezen en om te geloven dat de Bijbel echt waar is, maar daarna gaat het verder. Dan komt het vaak neer op uithoudingsvermogen, dan wordt duidelijk hoe diep de wortels van jouw geloof zijn, dan gaan mensen zien of je geloof écht is!
De mensen zonder indrukwekkend verleden hebben veel minder feiten waar ze zich aan vast kunnen klampen. Mensen zonder fantastische wonderen in hun leven, moeten overleven op hun geloof! Als je geen feiten hebt om jezelf in moeilijkere tijden mee te blijven overtuigen van de Waarheid, dan moet je het doen met je geloof. De mensen die dat volhouden, die weinig keiharde bewijzen hebben en toch overtuigd zijn dat het geloof waar is, de mensen die niet van hun stuk gebracht worden, ondanks dat ze maar een normaal bestaan lijken te hebben, juist die mensen zijn misschien wel de christenen met de meeste overtuigingskracht!
Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven. Johannes 20:29

zondag 7 februari 2010

duizendjarig rijk

Hoe heerlijk zal dat zijn!
Duizend jaar lang leven in een wereld waar tijd niet belangrijk is en geld niet bestaat, kun je je iets beters voorstellen?!
Ik heb er alvast onwijs veel zin in! :D
En als we hier lijden voor ons geloof, dan zullen we daar in dat rijk voor beloond worden! Dus kom maar op met die guillotine, want dan mag ik later duizend jaar lang heersen samen met Jezus (A)

gebaseerd op: Openbaring 20

vrijdag 29 januari 2010

helden

Ken je dat moment dat je bijna slaapt maar eigenlijk nog net wakker bent? Dat je je ogen nog wel open kunt houden, maar eigenlijk zie je niet zo heel veel meer. Dat je wel hoort dat er dingen om je heen gebeuren of dat er woorden gezegd worden, maar je luistert er niet echt naar. Dat je je gedachten niet meer bestuurt, maar dat ze gewoon vrij spel hebben..
Op dat moment verander ik in een groot filosoof!
Hihi, jammer genoeg niet in het soort filosoof waar de wereld iets aan heeft.. (al heb ik mijn twijfels of de wereld sowieso iets aan filosofen heeft, van welke soort dan ook, maar dat terzijde..) Ik verander in het type filosoof dat droomt over de toekomst, over dingen die toch nooit gebeuren en over gebeurtenissen die nooit gaan plaatsvinden. Heerlijk vind ik dat, als ik de tijd heb kan ik helemaal wegzinken in mn halve-droom-gedachten! 's Middags op de fiets, 's avonds vlak voor ik in slaap val :) Anderen denken dan altijd dat ik gewoon heel afwezig ben, het is dan ook één van mijn eigenschappen waar anderen vaak om kunnen lachen, maar wat ze niet weten is dat ik op die momenten de geweldigste verhalen filosofeer!
Dan bedenk ik hoe het zal zijn als ik later samen met mijn grote, stoere herdershond door China trek. Ik zie het al helemaal voor me: als er gevraagd wordt wie ik ben, dan zeg ik: *vertaald vanuit het Chinees* 'Hoi, ik kom uit Europa, ik kom uw prachtige land fotograferen!', dat doe ik dan natuurlijk ook, want ik ga niet liegen! Maar ondertussen bezoek ik ook alle Chinese kerken en bemoedig ik de mensen, ik deel Bijbels uit en vertel het evangelie! Ik leer gigantisch veel van alle wijze, moedige en krachtige christenen daar en ik leer om nooit op te geven en ben bereid mijn leven voor Jezus te geven!
Woow, dat zou echt geweldig zijn!
Of ik filosofeer dat ik iemand tegen kom, op straat, op vakantie of waar dan ook, en dat ik diegene het geloof mag uitleggen :) Dat hij radicaal christen wordt en dat hij me eeuwig dankbaar is omdat ik zijn leven gered heb. Ik leg hem uit hoe hij een lichtje voor zijn omgeving kan zijn en steeds meer mensen om hem heen worden ook geïnteresseerd in het geloof :)
Of ik bedenk...
Ok, ik bedenk wel meer.. Het is heerlijk om te doen, vooral omdat het zo makkelijk gaat, omdat het voelt alsof ik een held ben, omdat het lijkt alsof ik het allemaal zou kunnen..
Tot God me ineens confronteert met de feiten! Hij weet wie ik ben en eigenlijk weet ik dat zelf ook wel.. Ik ben verlegen bij mensen die ik niet ken, ik ben onwijs slecht in engels dus Chinees gaat het echt niet worden, ik houd zo graag zelf de touwtjes in handen, ik ben niet goed in organiseren en ik heb nog geen onmetelijke Bijbelkennis.. Ik ben géén held!
Best jammer.. Maar ik denk dat God er wel een plan mee heeft, God werkt niet samen met helden. Mensen die van zichzelf al 100% held zijn, die hebben geen God meer nodig.
Nu ik erover nadenk zijn alle mensen die ik als helden zie, juist niet de mensen die zichzelf een held vinden! Ik kijk echt op tegen Paulus, Mozes, Timotheüs, David, Jakobus, Ester en een heleboel andere Bijbelse helden! Maar ik heb ook heel veel helden van nu, toffe spreker zoals David de Vos, Herman Boon, Mike Pilavachi en Peter Kos :), maar ook goede vrienden die me opbouwen in mijn geloof, mijn jeugdleiders, leraren die altijd enthousiast worden zodra je het woord 'Jezus' zegt en zelfs mijn ouders kan ik eigenlijk wel helden noemen (al is dat niet altijd van harte, maar dat ligt meer aan mij dan aan hen..)
Toch heeft geen van hen de instelling van 'held zijn', het zijn allemaal mensen die gewoon zijn wie ze zijn en daarin zo veel mogelijk willen laten zien dat ze christen zijn!
God heeft niets aan helden, God werkt niet samen met helden en Hij wil ook absoluut niet dat wij streven naar het heldenschap, het enige wat Hij wil is dat wij alles verwachten van Hem!
Als ik in de Bijbel lees moet ik toegeven dat ik maar beter geen heldin kan worden, want God kiest 99 van de 100 keer een persoon uit die niet eens in aanmerking komt voor de titel 'held'. Mozes die niet kon spreken, Jeremia die het woord niet wilde voeren en zichzelf te jong vond, David die maar een herdersjongen was, Saul die zo verlegen was dat hij zich verstopte voor zijn kroningsdienst, Jona die weigert naar God te luisteren en eigenlijk zelfs hoopt dat Nineve ten onder gaat, Petrus die zijn Heer verloochent, Simson die zich laat verleiden door een vrouw en zo zijn er nog een heleboel! Stuk voor stuk mensen die gefaald hebben, mensen die getwijfeld hebben, mensen die niet perfect waren, maar toch wilde God ze gebruiken, toch heeft God grote dingen met hen bereikt, toch heeft God laten zien dat Hij deze mensen kon gebruiken!
Dit was echt een hele belangrijke les voor mij! Het gaat niet om hoe goed je zelf bent, het gaat niet om wat je zelf gaat en kunt bereiken, het gaat niet om de geweldige dingen die je zelf doet. Nee, het belangrijkste (en misschien ook wel het moeilijkste) is dat je dat allemaal uit handen kunt geven! Jezus is de enige persoon die zich 100% held mag noemen, er staat zelfs over Hem geschreven dat Hij een Goddelijke held is (jesaja 9:5), dus als wij Hem de leiding geven, dan kunnen wij een stukje van Hem laten zien! Hij heeft ons beloofd dat we nog grotere dingen zullen doen dan Hij deed (Johannes 14:12-14) en dat is echt niet omdat wij zo grote helden zijn! Door Zijn kracht zullen wij wonderen meemaken, zullen we tekenen zien en profetieën ontvangen, maar het is allemaal en alleen maar door Hem!
Alle eer aan de Held der helden! Met Hem achter me is het niet belangrijk meer hoe heldhaftig ik ben, het enige wat telt is dat de mensen Jezus en Zijn Goddelijkheid door mij heen zien! Aan Hem de keus hoe Hij dat wil laten zien!!

vrijdag 15 januari 2010

God voorziet..?

Handelingen 8:26-27
26 Een engel van de Heer zei tegen Filippus: ‘Ga tegen de middag naar de verlaten weg van Jeruzalem naar Gaza.’ 27 Filippus deed wat hem gezegd werd en ging naar die weg toe. Daar kwam hij een Ethiopiër tegen, een eunuch, een hoge ambtenaar van de kandake, de koningin van Ethiopië, die belast was met het beheer van haar schatkist. Hij was in Jeruzalem geweest om daar God te aanbidden.
Filippus zal wel gedacht hebben: ‘Waarom moet ik ooit naar die weg? Daar komt nooit iemand! Kan ik niet beter in de stad blijven? Hier kan ik toch veel meer mensen bereiken?’ Filippus was op dat moment in Samaria, waar heel veel mensen tot geloof kwamen. Ik kan me goed voorstellen dat Filippus niet begreep waarom God hem bij die verlaten weg wilde hebben.
Maar Filippus had wel vaker dingen meegemaakt die hij niet kon verklaren, dus hij vertrouwde zonder twijfel op God en hij ging naar die weg toe. Het was tegen de middag, dus waarschijnlijk bloedheet en het was een verlaten gebied, niet echt een relaxte wandeling voor Filippus dus.
Hij zal vast verbaasd geweest zijn toen hij een reiswagen voorbij zag rijden met een belangrijke Ethiopiër erin, die het boek Jesaja aan het lezen was.
De Geest zei tegen Filippus dat hij naar de reiswagen moest gaan en de man het boek moest uitleggen. Filippus ging met de Ethiopiër in gesprek en legde hem het evangelie uit.
Handelingen 8:38-40
38 Hij liet de wagen stilhouden en beiden liepen het water in, zowel Filippus als de eunuch, waarna Filippus hem doopte. 39 Toen ze uit het water kwamen, greep de Geest van de Heer Filippus en nam hem mee, en de eunuch zag hem niet meer, maar vervolgde zijn weg vol vreugde. 40 Filippus kwam terecht in Azotus; van daar reisde hij verder en verkondigde in alle steden het evangelie, tot hij in Caesarea aankwam.
De Ethiopiër vond het niet zo’n probleem dat Filippus ineens verdwenen was, want hij kende het evangelie nu, maar ik denk dat Filippus nu helemaal verbaasd was. Het ene moment stond hij in het water om iemand te dopen, het volgende moment staat hij in Azotus.
Teleportatie..?
Dit tweede reisje was niet vergelijkbaar met het eerste! De eerste keer moest Filippus gewoon lopen, de tweede keer gebruikte God een techniek die wij mensen 2000 jaar later nog niet eens kunnen gebruiken! Waarom deed God dat de eerste keer ook niet? Dat was toch veel handiger geweest voor Filippus? Het was toch veel sneller en effectiever geweest?
Dit is dus duidelijk de manier waarop wij denken! Alles moet snel en effectief, moeilijke dingen zouden enkel toegestaan mogen zijn als je er duidelijk iets van leert of als je er een inzicht door krijgt hoe het beter, sneller, goedkoper of effectiever zou kunnen! Anders is het zinloos!
Bij God werkt het anders! Soms vind Hij het nodig dat wij moeten knokken voor iets wat we willen bereiken, soms laat Hij het toe dat wij in een lastige situatie terecht komen en soms voelt het alsof Hij helemaal niet dichtbij is, het beste met je voor heeft en in alles voorziet. Toch denk ik dat God een doel heeft met deze dingen! Hij zegt dat Hij met het probleem je ook de uitkomst zal geven, Hij zegt dat je je niet bezorgd hoeft te maken en dat het belangrijk is dat je leert te vertrouwen op Zijn stem!
Soms lijken God’s opdrachten vrij zinloos in onze ogen, soms komen we er pas uren, dagen, weken, maanden of zelfs jaren later achter wat God wilde bereiken met die opdracht, sommige dingen zullen we pas in de hemel begrijpen, maar ik ben ervan overtuigd dat God alles ten goede kan keren! Is het niet voor onszelf, dan wel voor iemand anders!
Situaties als die van Filippus lijken voor mensen niet logisch, maar ze bewijzen wel dat we het van God moeten verwachten! Hij is degene die grote dingen kan doen, maar jij hebt niet het recht om er vanuit te gaan dat Hij ze doet! Wij leven tot God’s eer, niet andersom! Alles wat God ons geeft is een zegening, daar moeten we ons meer en meer bewust van worden!
Soms vraagt God je om even afstand te doen van het gemak dat je gewend bent, soms vraagt Hij je om dingen te doen die voor jou op het eerste gezicht heel zinloos lijken, maar je kunt er wel vanuit gaan dat God alles kan op het moment dat het nodig is. Zijn denken gaat ver boven onze ontwikkelingen, onze technieken en ons verstand! En je hoeft er niet aan te twijfelen dat Hij je zal helpen wanneer jij hulp nodig hebt! Hij weet zelf heel goed wanneer Hij in moet grijpen en wanneer wij even zelf moeten knokken voor dingen die we willen bereiken!

zondag 10 januari 2010

luxe

Kijk eens rond op de plaats waar je nu zit, wat zie je dan? Ik zie op het moment voor me een glanzend zwarte laptop, rechts een mooie keuken met een keramische kookplaat, een magnetron, een vaatwasser en dat soort handige dingen, links zie ik een radio en een klok, achter me een verwarming, ik hoor de tv, voel de warmte van de kachel en zit op een relaxte stoel :) Heerlijk, maar eigenlijk vind ik het allemaal heel normaal..
Waar je op dit moment ook zit, ik durf te wedden dat je luxe om je heen ziet! Nederlanders kunnen niet meer zonder! Wat zou je doen als je twee weken geen computer, mobieltje, tv, douche, magnetron, camera, kachel, auto en alle andere luxe dingen zou hebben. Ik zou gek worden!

Matteüs 19:23-24
23 Jezus wendde zich tot zijn leerlingen: ‘Ik verzeker jullie: slechts met grote moeite zal een rijke het koninkrijk van de hemel binnengaan. 24 Ik zeg het jullie nog eens: het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke om het koninkrijk van God binnen te gaan.’
Denk hier eens goed over na. Als ik er even van uit ga dat wij Nederlanders rijk zijn, dan kunnen wij dus allemaal slechts met grote moeite de hemel binnengaan!
We zijn gewend dat alles zo makkelijk mogelijk gaat, we kunnen even internet opstarten als we iets niet weten, we stappen in de auto als we iemand willen bezoeken, of, makkelijker nog, we sturen diegene even een mailtje. Alles is voor ons geregeld en alles zit zo in elkaar dat we voor bijna niets echt veel moeite moeten doen.
Maar zo zit het dus niet met het koninkrijk van God! Juist omdat we zoveel luxe gewend zijn, moeten we grote moeite doen om bij God te komen. We zijn gewend zijn zo weinig mogelijk te doen, maar je relatie met God moet je onderhouden, daar moet je tijd in steken, daar moet je soms voor lijden, daarvoor moet je bepaalde dingen opgeven! Dat zijn wij rijke mensen niet gewend! Wij zijn gewend dat we alles hebben wat ons hartje begeert en daarom is het voor ons zo moeilijk alles over te geven aan God.
Een paar verzen later zegt Jezus dit:
Mattheüs 19:29
29 En ieder die broers of zusters, vader, moeder of kinderen, akkers of huizen heeft achtergelaten omwille van mijn naam, zal het honderdvoudige ontvangen en deel krijgen aan het eeuwige leven.
Als je zo erg op God vertrouwt dat je alles voor Hem op wilt geven, dan zal je daar een grote beloning voor krijgen! Alles wat je hebt achtergelaten, krijg je later honderdvoudig terug. Dat moet ons Nederlanders toch wel aanspreken :) Als jij dus €5,- van je rijkdom weggeeft, dan krijg je daar in de hemel €500,- voor terug! Vind maar eens een bank die jou zo’n rente geeft!
Maar nog veel belangrijker, je krijgt het eeuwige leven! En wat voor een leven! Dit is een omschrijving van de hemel:
Openbaringen 21:18-21
18 De muur was gemaakt van jaspis, en de stad zelf was van zuiver goud, helder als glas. 19 De grondstenen van de stadsmuur waren versierd met allerlei edelstenen. De eerste was van jaspis, de tweede van lazuur, de derde kornalijn, de vierde smaragd, 20 de vijfde sardonyx, de zesde sarder, de zevende olivijn, de achtste aquamarijn, de negende topaas, de tiende turkoois, de elfde granaat en de twaalfde amethist. 21 De twaalf stadspoorten waren twaalf parels, elke poort een parel op zich. De straten van de stad waren van zuiver goud en schitterden als glas.
Dat lijkt me nog een stuk luxer dan wat wij gewend zijn! Gouden straten, overal edelstenen en poorten die eruit zien als parels.
Als je logisch nadenkt is het dus een slimme keus om hier op aarde een iets minder rijk leven te gaan leiden, ons leven aan God te wijden en ons geld en bezit niet op de eerste plaats te zetten, maar het weg te geven aan anderen die het harder nodig hebben dan wij!
Later krijgen we het allemaal honderd zoveel keer terug en kunnen we voor eeuwig gelukkig zijn en leven in een prachtige hemel met gouden straten en muren van edelstenen!
Dat is echte luxe!

woensdag 6 januari 2010

Nieuwjaar :)

2010 is al een paar dagen officieel begonnen. Iedereen maakt goede voornemens, bedenkt wat hij dit jaar gaat doen en kijkt nog eens uitgebreid terug op 2009.
Ik vind het persoonlijk heerlijk om te doen! 2009 was voor mij echt een TOPjaar en ik hoop dat 2010 misschien nog wel beter gaat worden (al kan ik me niet echt indenken hoe dat zou kunnen..).
Ik ben nou eenmaal een grote denker *ahum* of eigenlijk meer een grote dagdromer en ik vind het heerlijk om alles wat ooit gebeurd is honderd keer te herinneren, te bespreken en nog eens te herinneren. Toch vind ik het ook wel fijn om het nieuwe jaar weer fris te beginnen. Het is een goed moment om te bedenken dat ik weer écht gemotiveerd met mn schoolwerk bezig moet gaan, dat ik me nu echt een keer meer op God’s plannen moet gaan richten dan op mijn eigen plannen en dat ik eindelijk eens begin met dingen afmaken waaraan ik ooit begonnen ben!
Toen ik daar zo over na zat te denken bedacht ik me ineens dat het idee van oud&nieuw best wel Bijbels is! De Bijbel spreekt veel over oude en nieuwe dingen, over een nieuwe start maken en over wat voor verschil er moet zijn tussen het oude en het nieuwe!
In Leviticus 25 wordt verteld van het jubeljaar, dit was elke 50 jaar en in dit jaar kreeg iedereen een nieuwe start. Als je land verpand had (verkopen mocht niet, omdat het land van God is en niet van de mensen, je kunt het dus hooguit verhuren), omdat je in geldnood zat, dan krijg je je land in het jubeljaar weer terug. Als je jezelf moest verhuren als slaaf, dan kreeg je in het jubeljaar je vrijheid weer terug. Iedereen heeft recht op een nieuwe kans. Het oude werd vergeten, je mocht daar ook geen beroep meer op doen, na die 50 jaar begon de landsverdeling en alles gewoon weer opnieuw, op deze manier werd er voor gezorgd dat er geen grote verschillen tussen arm en rijk konden ontstaan en dat mensen geen dingen van elkaar konden ‘afpakken’.
Ik vind dit echt een heel tof idee van God! Hij wilde dat zijn volk in harmonie leefde en dat ze voor elkaar zouden zorgen, dat ze rekening met elkaar zouden houden en dat ze een volk zouden zijn en geen groep individuen! Dat zou ook wel een goed idee voor Nederland zijn denk ik..
Maar er zijn nog veel meer ‘oud&nieuw’ verhalen! Deze korte gelijkenissen in Matteüs 9 bijvoorbeeld:
16 Niemand verstelt een oude mantel met een lap die nog niet gekrompen is. Want dan trekt de nieuwe lap de mantel kapot en wordt de scheur nog groter.
17 Evenmin giet men jonge wijn in oude leren zakken. Anders scheuren de zakken, dan wordt de wijn verspild en gaan de zakken verloren. Maar gaat de nieuwe wijn in nieuwe zakken, dan blijven beide behouden.
ik weet niet precies wat hiermee bedoeld wordt, dus misschien leg ik het wel helemaal verkeerd uit, maar wat ik hiervan geleerd heb is dat je oude gebeurtenissen niet moet vermengen met nieuwe. De spreekwoorden: 'geen oude koeien uit de sloot halen' en 'behaalde resultaten in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst' omschrijven ongeveer hoe ik denk over de uitleg van deze tekst.
Dingen die oud zijn, zijn misschien nog wel bruikbaar, maar je moet ze niet verwarren met situatie's van nu. Het oude is voorbij en het nieuwe is gekomen, het zijn aparte dingen!
Dit brengt me bij de volgende tekst: 2 Korintiërs 15:17b Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen. Hieraan kun je zien dat het oude afgelopen is, het is iets anders dan het nieuwe, dus je moet het niet 'aan elkaar naaien', het zijn verschillende dingen.
In dezelfde tekst staat dat je het nieuwe leven kunt ontvangen door één te zijn met Christus, je bent dan een nieuwe schepping! Alle dingen die je in je oude leven fout hebt gedaan horen niet bij het nieuwe leven, want oud en nieuw zijn twee verschillende dingen! :) En omdat je het nieuwe leven hebt gekregen door Jezus, zal het nieuwe leven heilig zijn. Jammer genoeg betekent dit niet dat je geen zonden meer doet wanneer je een nieuwe schepping bent, want je oude mens blijft wel in je aanwezig. Toch mag je weten dat je oude mens en je nieuwe mens in jou twee verschillende dingen zijn en dat je je kunt trainen om meer vanuit de nieuwe mens te leven! Christus is gestorven voor onze zonden, en omdat wij één met Hem zijn, als we een nieuwe schepping zijn, zijn wij samen met Hem gestorven én samen met Hem opgestaan. We zijn dood voor de zonde, dat staat in Romeinen 6:7 Wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde. Maar in Romeinen 6:11 staat dat we leven voor Jezus! 11 Zo moet u ook uzelf zien: dood voor de zonde, maar in Christus Jezus levend voor God.
Dit is ook mijn belangrijkste voornemen voor 2010, dood zijn voor de zonde, maar levend zijn voor Jezus! :)

woensdag 30 december 2009

vechten xD

hoe te antwoorden als iemand vraagt of je komt vechten..?
nou, zo dus:
sorry, maar mijn strijd is niet gericht tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen. efeze 6:12 dat neemt niet weg dat ik wel n wapenrusting heb efeze 6:13-18, ookal bestaat deze niet uit wapens van deze wereld 2 korintiërs 10:3 én de Held der Helden jesaja 9:5 achter me heb staan, om mij bij te staan hebreeën 2:18 en anders roep ik gewoon mijn grote Broer erbij hor hebreeën 2:11
dus kom maar op als je nog durft