helden

Ken je dat moment dat je bijna slaapt maar eigenlijk nog net wakker bent? Dat je je ogen nog wel open kunt houden, maar eigenlijk zie je niet zo heel veel meer. Dat je wel hoort dat er dingen om je heen gebeuren of dat er woorden gezegd worden, maar je luistert er niet echt naar. Dat je je gedachten niet meer bestuurt, maar dat ze gewoon vrij spel hebben..
Op dat moment verander ik in een groot filosoof!
Hihi, jammer genoeg niet in het soort filosoof waar de wereld iets aan heeft.. (al heb ik mijn twijfels of de wereld sowieso iets aan filosofen heeft, van welke soort dan ook, maar dat terzijde..) Ik verander in het type filosoof dat droomt over de toekomst, over dingen die toch nooit gebeuren en over gebeurtenissen die nooit gaan plaatsvinden. Heerlijk vind ik dat, als ik de tijd heb kan ik helemaal wegzinken in mn halve-droom-gedachten! 's Middags op de fiets, 's avonds vlak voor ik in slaap val :) Anderen denken dan altijd dat ik gewoon heel afwezig ben, het is dan ook één van mijn eigenschappen waar anderen vaak om kunnen lachen, maar wat ze niet weten is dat ik op die momenten de geweldigste verhalen filosofeer!
Dan bedenk ik hoe het zal zijn als ik later samen met mijn grote, stoere herdershond door China trek. Ik zie het al helemaal voor me: als er gevraagd wordt wie ik ben, dan zeg ik: *vertaald vanuit het Chinees* 'Hoi, ik kom uit Europa, ik kom uw prachtige land fotograferen!', dat doe ik dan natuurlijk ook, want ik ga niet liegen! Maar ondertussen bezoek ik ook alle Chinese kerken en bemoedig ik de mensen, ik deel Bijbels uit en vertel het evangelie! Ik leer gigantisch veel van alle wijze, moedige en krachtige christenen daar en ik leer om nooit op te geven en ben bereid mijn leven voor Jezus te geven!
Woow, dat zou echt geweldig zijn!
Of ik filosofeer dat ik iemand tegen kom, op straat, op vakantie of waar dan ook, en dat ik diegene het geloof mag uitleggen :) Dat hij radicaal christen wordt en dat hij me eeuwig dankbaar is omdat ik zijn leven gered heb. Ik leg hem uit hoe hij een lichtje voor zijn omgeving kan zijn en steeds meer mensen om hem heen worden ook geïnteresseerd in het geloof :)
Of ik bedenk...
Ok, ik bedenk wel meer.. Het is heerlijk om te doen, vooral omdat het zo makkelijk gaat, omdat het voelt alsof ik een held ben, omdat het lijkt alsof ik het allemaal zou kunnen..
Tot God me ineens confronteert met de feiten! Hij weet wie ik ben en eigenlijk weet ik dat zelf ook wel.. Ik ben verlegen bij mensen die ik niet ken, ik ben onwijs slecht in engels dus Chinees gaat het echt niet worden, ik houd zo graag zelf de touwtjes in handen, ik ben niet goed in organiseren en ik heb nog geen onmetelijke Bijbelkennis.. Ik ben géén held!
Best jammer.. Maar ik denk dat God er wel een plan mee heeft, God werkt niet samen met helden. Mensen die van zichzelf al 100% held zijn, die hebben geen God meer nodig.
Nu ik erover nadenk zijn alle mensen die ik als helden zie, juist niet de mensen die zichzelf een held vinden! Ik kijk echt op tegen Paulus, Mozes, Timotheüs, David, Jakobus, Ester en een heleboel andere Bijbelse helden! Maar ik heb ook heel veel helden van nu, toffe spreker zoals David de Vos, Herman Boon, Mike Pilavachi en Peter Kos :), maar ook goede vrienden die me opbouwen in mijn geloof, mijn jeugdleiders, leraren die altijd enthousiast worden zodra je het woord 'Jezus' zegt en zelfs mijn ouders kan ik eigenlijk wel helden noemen (al is dat niet altijd van harte, maar dat ligt meer aan mij dan aan hen..)
Toch heeft geen van hen de instelling van 'held zijn', het zijn allemaal mensen die gewoon zijn wie ze zijn en daarin zo veel mogelijk willen laten zien dat ze christen zijn!
God heeft niets aan helden, God werkt niet samen met helden en Hij wil ook absoluut niet dat wij streven naar het heldenschap, het enige wat Hij wil is dat wij alles verwachten van Hem!
Als ik in de Bijbel lees moet ik toegeven dat ik maar beter geen heldin kan worden, want God kiest 99 van de 100 keer een persoon uit die niet eens in aanmerking komt voor de titel 'held'. Mozes die niet kon spreken, Jeremia die het woord niet wilde voeren en zichzelf te jong vond, David die maar een herdersjongen was, Saul die zo verlegen was dat hij zich verstopte voor zijn kroningsdienst, Jona die weigert naar God te luisteren en eigenlijk zelfs hoopt dat Nineve ten onder gaat, Petrus die zijn Heer verloochent, Simson die zich laat verleiden door een vrouw en zo zijn er nog een heleboel! Stuk voor stuk mensen die gefaald hebben, mensen die getwijfeld hebben, mensen die niet perfect waren, maar toch wilde God ze gebruiken, toch heeft God grote dingen met hen bereikt, toch heeft God laten zien dat Hij deze mensen kon gebruiken!
Dit was echt een hele belangrijke les voor mij! Het gaat niet om hoe goed je zelf bent, het gaat niet om wat je zelf gaat en kunt bereiken, het gaat niet om de geweldige dingen die je zelf doet. Nee, het belangrijkste (en misschien ook wel het moeilijkste) is dat je dat allemaal uit handen kunt geven! Jezus is de enige persoon die zich 100% held mag noemen, er staat zelfs over Hem geschreven dat Hij een Goddelijke held is (jesaja 9:5), dus als wij Hem de leiding geven, dan kunnen wij een stukje van Hem laten zien! Hij heeft ons beloofd dat we nog grotere dingen zullen doen dan Hij deed (Johannes 14:12-14) en dat is echt niet omdat wij zo grote helden zijn! Door Zijn kracht zullen wij wonderen meemaken, zullen we tekenen zien en profetieën ontvangen, maar het is allemaal en alleen maar door Hem!
Alle eer aan de Held der helden! Met Hem achter me is het niet belangrijk meer hoe heldhaftig ik ben, het enige wat telt is dat de mensen Jezus en Zijn Goddelijkheid door mij heen zien! Aan Hem de keus hoe Hij dat wil laten zien!!